Deleuze ve Guattari Anti Ödip’de1 Spinoza’nın politik felsefenin temel sorusu olarak sorduğu şu soruyu ele alırlar: “insanlar neden kendi kullukları için inatla, sanki bu kendi kurtuluşlarıymış gibi savaşıyorlar?” (AÖ:51) Deleuze ve Guattari, tarihsel olarak ‘gönüllü kulluk’ olarak bilinen bu sorunu bir arzu sorunu olarak ele aldıklarında, (ki, bilindiği gibi Deleuze, […]
“Soruşturulan tarihsel alanın parçası olmayan bir kendinde norm yoktur, olamaz. Normlar, politik mücadelelerden önce gelen şeyler değildir; aksine bu mücadelelerin içinde inşa edilirler.” Güçler temelinde mücadele yerine normlar temelinde müzakere politikasının egemen olabilmesi için, güçler temelinde mücadelenin politik aktörleri olan ‘taraflar’ ın ortadan kalkması ve yerine, eskiden taraflardan birini oluşturan […]
“Bir gün yeni eller atmak durumunda kalacak ve boş bir masa üzerinde zarlar tekrar atılacak.” -L. Althusser Temel sorun; ‘demokratik ve çağdaş bir yaşamın (ve yaşayabilirliğinin) faili teorisi nedir ya da nasıl kurulur?’ sorusuna yanıt bağlamında düğümlenme. Buna bağlı olarak toplumsal ve politik süreci ve özne (yok-özne) tasarımlarını belirlemede ‘normatif […]
“Eylemin adı aldatıyor bizi: Eylem, düşünmektir!” -Oscar Wilde Özgürlükten yoksunluğun özgürlükten yoksunluk olarak algılanmadığı bir durum. Bu en kötüsü değil mi? Öyleyse en kötüsünü yaşıyoruz. Ya da şöyle de diyebiliriz: düşüncenin olmadığı bir yerde düşünce özgürlüğünden bahsetmek ne kadar meşru? Öyleyse şimdi gayri meşru bir iş yapacağız. Çünkü gerçekte özgürlük […]
Giriş Fikirlerin sadece içerikleri yoktur, aynı zamanda ‘kuvvetleri’ vardır. Marksizm dahil modernitenin en yabancı olduğu ve hatta ‘fikirlerin kuvvetleri’ni sağın nedensellikleri olmadığı gerekçesiyle görmezden geldiği, yok saydığı -dolayısıyla da mücadele etme olanağını kendisinin yok ettiği- en zayıf halkasıdır. Oysa anlama ve düşgücü arasındaki ilişkiye yerleşen “İnancın mevcut bir izlenimle, nedensel […]
Cesaret, iktidarla kirlenmemiş cümleler kurabilmektir. Ulus Baker’in Türkiye’nin kültürel ve politik iklimini anlatmak için kullandığı güzel bir metafor vardı; zıvanadan çıkmışlık hali. Bu ülke diyordu zıvanadan çıkmış bir halde, hiçbir bilişsel şemayla anlatılabilir ve anlaşılabilir olmayan, duygulanım tarzlarının birbirine girdiği, birbiriyle çarpıştığı herkesin kadavrayı şurasından burasından mıncıklayıp durduğu bir zıvanadan […]
